Kadınsız Erkekler / Haruki Murakami

Yedi öyküden oluşan “Kadınsız Erkekler” Murakami’nin şimdiye kadar okuduğum “Uyku” romanından sonra en iyisi diyebilirim. Yedi öykünün yedisi de birbirinden iyi.

Kitabın arka kapağında kitabın bir özeti diyebileceğim birkaç cümle var. Şöyle diyor;

“Bir kadının özlemini çeken, yasını tutan; bir kadın tarafından aldatılmış, terk edilmiş olmanın acısıyla yaşayan, aşkla kendinden vazgeçen erkeklerin öyküleri.”

En edebi ve sarsıcı gelen bana “Aşık Samsa” isimli öykü idi. Kafka’nın Dönüşüm kitabındaki Gregor Samsa karakterinden etkilenerek yazdığı hikaye oldukça çarpıcı idi.

Murakami’nin karakterleri genelde kendi iç dünyasında savrulanlardır. Tıpkı “Drive My Car” öyküsündeki gibi. Öykünün filminin çekildiğini dün kocamla kitap hakkında sohbet ederken öğrendim. Filmi izleyecekti gece biz oğlanla uyuyunca. İzledi mi acaba? (hayat o kadar karmaşık ve yoğun ki. Tempomuza biz artık yetemiyoruz. Birlikte bir film bile izleyemez olduk. O yüzden ayrı ayrı izliyor sonra tartışıyoruz.) Ben de ilk film izleme fırsatı bulduğumda bunu izleyeceğim. Filmler kısmında izleyince yorum girerim story ile.

Ruha şifa kitaplarla kalınız.