Sabahattin Ali – Değirmen

Eveeeet yine ben yine yine ben. Özletmedim kendimi. Bu gün, Sabahattin Ali’nin Değirmen kitabı ile karşınızdayım. Sabahattin Ali her zaman sevdiğim bir yazar olmuştur fakat bu sefer farklı bir içerikle karşılaştım. Baştan sona bir olay örgüsü yok, birbirinden bağımsız kısa kısa kesitler yer alıyor. Bu yüzden bi yorum girmeyeceğim, dediğim gibi zaten kısımlar kısa ve öz okuyun ve kendiniz görün heycanı kaçmasın. Kitabın ilk başında Değirmen yer alıyor ve sanırım en etkilisi o olduğu için kitap ismi Değirmen. Amaaaa yorum girmeyecek olmam sizi birbirinden güzel alıntılarımdan mahrum bırakacağım anlamına gelmez..
*Halbuki en çok okuduğum bir kitabın, en çok okuduğum bir satırı bile bana bazen başka şeyler söyleyebilir...

*Sen aşkın ne olduğunu bilir misin adaşım, sen hiç sevdin mi?

*Yarın öldüğümüz zaman birisi bize sorsa: 'Dünyada neler gördünüz? ' dese herhalde verecek cevap bulamayız. Koşmaktan görmeye vaktimiz olmuyor ki...

*Hiç buna imkan var mı şair? Senin kafanda , ruhunda , hatta en ufak bir hücrende bile benden başkasının yer almasına tahammül edebilir miyim?

*Sen sevgiline ne verebilirsin sanki? Kalbini mi? Pekâlâ, ikincisine? Gene mi o? Üçüncü ve dördüncüye de mi o?..Atma be adaşım, kaç tane kalbin var senin?

*Bilir misin, bizim en büyük maharetimiz nefsimizden beraat kararı almaktır.

*Odamda beni kitaplarım bekler. Bu yegâne tesellidir.

*Vicdan azabı dedikleri şey, ancak bir hafta sürer. Ondan sonra en aşağılık katil bile yaptığı iş için kâfi mazeretler tedarik etmiştir.