Bir Damla Kan Bulaşır Beyaz Güle

Bir Damla Kan Bulaşır Beyaz Güle

Bir Damla Kan Bulaşır Beyaz Güle

 

Bir damla kan bulaşır beyaz güle

Ve gülüşüne senin düşer gölge

Hem karanlık hem ıslak bir şeyler var bu yüzde

Bakınca anlamakla anlamamak arasındaki şüphede

Ben bakınca sana kır atlar başlıyor koşmaya dört nala'içimde

Yine de varamıyorlar kesinliğin uzun ve sınırlı çizgisine.

Ben bakınca sana,

Dünyadaki huşu ve buğu artıyor

Semazenler daha hızlı dönüyor

Minarelerden senin adın yansıyor

Sen ise duruyorsun

Muazzamlığından bihaber mucize gibi öylece.

Dünyanın yedi günde yaratılması

Ve senin yaratılman benim gibi biri için yeryüzünde'

İşte ancak ölüm korkusunu bu bastırır diyorlar kimileri

Haklılık payı veriyorum ben de

Özge Boylu

Türk Dili Ve Edebiyatı bölümü öğrencisi, 1. sınıf. Henüz çömez... Yazın hayatında daha çok gelişmeyi umut ediyor. :)