Bedri Rahmi'nin Karadut Travması: Mari Gerekmezyan

"Yalnız sanat çıkmazlarında başını kaşıyan
Artık otlar göstermelik atlar gibi bedava yaşayan
Sen benim mihnet içinde yanmış kavrulmuşum
N'etmiş, n'eylemiş, n'olmuşum
Cömert ırmaklar gibi gürül gürül
Bahtın karışmış bahtıma çok şükür.
Yunmuş, yıkanmış adam olmuşum."

dedi sene 1949'da Bedri Rahmi Eyüboğlu. Esmer güzeli,  ermeni asıllı Mari Gerekmezyan için yazdı bu dizeleri. Ona öylesine aşıktı ki evli olmasına rağmen yasak aşk'ın cazibesine karşı koyamadı.
"Sigara paketlerine resmini çizdiğim
Körpe fidanlara adını yazdığım Karam" diyordu onun için. 
Mari Gerekmezyan, Güzel Sanatlar Akademisi- Heykel bölümüne misafir öğrenci olarak gelen; son derece yetenekli genç bir kadındı. Ünlü ressam ve yazar Bedri Rahmi de, o dönem de orada asistan olarak görev yapıyordu. Aralarında başlayan bir kıvılcım bir anda yangınlara dönüşüp Bedri Rahmi'yi kül etti. 
 İlhan Berk onun böylesine bir sevdaya tutulmasına şöyle demiştir: "Resimler Bedri Rahmi’nin Talaslı’sını anlatmasına yetmemiştir. Onun için sıraya girmiştir şiir, o yüz için…”.
Mari, Bedri Rahmi’nin bir büstünü yaptı; Bedri Rahmi ise onun aşkına şiirlerle, tablolarla karşılık verdi. Artık tüm İstanbul bu büyük aşktan haberdardı. Bedri’nin eşi Eren Hanım ise, sessizce eşinin ona ve yuvalarına döneceği günü bekliyordu. 1946 yılında beklenmedik birşey oldu. Mari tüberküloz hastalığına yakalandı. O yıllar, savaş sonrası olduğu için ilaç fiyatları çok yüksekti ve almak neredeyse imkansızdı. Bedri, büyük aşkı Mari için tablolarını çok yüksek fiyatlara sattı. Ancak bu çabaların hiçbiri Mari’yi kurtarmaya yetmedi. Aynı yıl içinde, Mari Gerekmezyan yatmakta olduğu İstanbul Alman Hastanesi’nde hayatını kaybetti. "Sensiz bana canım dünya haram olsun." dedi Bedri Rahmi bu acı kayıp için. Kafasını alkolden kaldıramadı. Ve en sonunda ait olduğu yere, eşi ve çocuğunun yanına dönmeye karar verdi. Aralarında Bedri Rahmi ve eşinin de olduğu bir toplantıda, Bedri Rahmi’den bir şiir okunması istendi. O da ayağa kalktı ve Karadut’u okumaya başladı… Şiiri okurken gözlerinden süzülen yaşların nedenini, eşi de dahil olmak üzere tüm salon biliyordu. Bedri Rahmi, bu çok duygulu cümleleri, yanında oturan eşi Eren’e değil, kaybettiği aşkı Mari’ye yazmıştı.

"Karadutum, çatal karam, çingenem
Nar tanem, nur tanem, bir tanem
Agaç isem dalımsın salkım saçak
Petek isem balımsın a gülüm
Günahımsın, vebalimsin.
Dili mercan, dizi mercan, dişi mercan
Yoluna bir can koyduğum
Gökte ararken yerde bulduğum
Karadutum, çatal karam, çingenem
Daha nem olacaktın bir tanem
Gülen ayvam, ağlayan narımsın
Kadınım, kısrağım, karımsın.
Sigara paketlerine resmini çizdiğim
Körpe fidanlara adını yazdığım
Karam, karam
Kaşı karam, gözü karam, bahtı karam
Sıla kokar, arzu tüter
Ilgıt ılgıt buram buram.
Ben beyzade, kişizade,
Her türlü dertten topyekün azade
Hani şu ekmeği elden suyu gölden.
Durup dururken yorulan
Kibrit çöpü gibi kırılan
Yalnız sanat çıkmazlarında başını kaşıyan
Artık otlar göstermelik atlar gibi bedava yaşayan
Sen benim mihnet içinde yanmış kavrulmuşum
N'etmiş, n'eylemiş, n'olmuşum
Cömert ırmaklar gibi gürül gürül
Bahtın karışmış bahtıma çok şükür.
Yunmuş, yıkanmış adam olmuşum.
Karam, karam
Kaşı karam, gözü karam, bahtı karam
Sensiz bana canım dünya haram olsun.."
-B.R.E

 

-Sena Demir

Kaynakça:
http://ipekoz.weebly.com/karadut-351iirinin-hikayesi.html
https://www.cumhuriyet.com.tr/koseyazisi/264893/Karadut_Mektuplari.html
https://egoistokur.com/bedri-rahminin-karadutu-kirik-bir-ask-hikayesi/